سر امتحان ریاضی افکار و توهمات فرق میکنه.مثلا شرو ور لوژیست سر امتحان میشه：هله دان دان دان هله یه بازه یه بسته ،هله نامهربان فصل شیشومه فصل شیشومه!

بعد سعی میکنی از محیط شرو ور لوژیست دور شی و به محیط امتحان رو بیاری،عینکتو جابجا میکنی،با انگشتای اشاره ات دو طرف مغزتو فشار میدی و سعی میکنی جلوی عزراییلایی که دوطرفت وایسادن ادای متفکرای دهه هفتاد به وقت چهاردهم مارس رو در بیاری اما همین که برای بار دوم نگاهت به سوال میفته میبینی ای داد از جدایی،اصلا ما فصل شیشومی نداریم،باید بریم سراغ فصل یک تا چهار خیر ندیده و دنبال جواب بگردیم!

وقتی نگاه دوم با موفقیت پشت سر گذاشته شد دیگه حله،چون نگاه سوم جواب بله رو میده و شما جوابو پیدا کردی،اما جواب رفته گل بچینه و تا وقتی بیاد عزاییل میخاد برگتو بگیره ببره تصحیح کنه!

اونجاست که روح از بدن جدا شده و شما با کلاس و فخر تمام میتونی پاشی بری خونتون کپه مرگتو بذاری و چهار ساعت خوابیدن در چهل و هشت ساعت رو جبران کنی!