وارد که شدی همه شروع به سلام و احوالپرسی کردن. سلام خوبی؟خوبم!ممنون! خبر سلامتی و جمله های حفظ شده ای که بدون توجه به خودت و بقیه سالها بطور مداوم و از روی عادت به زبون میاوردی. بدون اینکه بفهمی تشنه ی اینی که یکی واقعا از ته قلبش ازت بپرسه "خوبی؟" و منتظرِ جواب واقعی و از ته قلبت باشه... سالها گذشت و هیچکس ازت نپرسید و تو هم جوابی ندادی و عطشت بیشتر شد...