یک هفتس مچ پام در رفته
نه عکس و نه هیچ دوا درمونی.
پام ورم کرده، صبح ها مسیر خونه-مدرسه خیلی سختمه، همش خودم رو کنترل میکنم تو خیابون لنگ نزنم.
یعنی عملا شدم تیمورلنگ! البته من نمیدونم تیمورلنگ واقعا لنگ بوده یا نه! ولی حتما بوده دیگه:|
+خسته تر از اونیم که بگم منو ببرین دکتر! :|
+ جدی جدی به اندازه ی چند سال نخوابیدن خسته ام! این خستگی و خوابالودگی دیگه از تاثیر شربت دیفن هیدرامین هم گذشته، یه چیزی فراتره! :|
+ قول میدم آزمون بعد برسم.قول قول.حالا نه همشو ولی 80 درصدشو.قول قول قول :))
دیدن این حجم آدمِ مسلمون نما تو یک روز سخت نیست؟!
امروز سه قسمت از فصل سوم نیکیتا رو دانلود کردم :))
داشتیم میرفتیم، یه خانومِ پیر از در حیاطشون اومد بیرون.یه لیوان و یه پارچ آب دستش بود،اومد جلومون و لیوانو پر کرد و گفت بفرمایید آب. من نخوردم چون رو لیوان و دهنی بودنش حساس بودم. هاچ لیوانو برداشت و یه نفس سر کشید. رفتیم جلوتر هاچ گفت کسایی هم هستن که دلشون میخواد نذری بدن ولی توانایی مالیشو ندارن.به اینا هیچوقت نه نگو حتی اگه یه لیوان آب باشه. برگشتم و به خانومه گفتم یه لیوان آب هم به من بدین.خوشحال شد.
+متفاوت ترین نذری که خوردم...آب.
مثل تک تک ساعتایی که مجبوری تو یه اتاق کوچیک کامپیوتر بشینی و همراه ۲۳ نفر دیگه گرما رو تحمل کنی و به صدای یه معلم گیج و منگ گوش بدی.دلت بخواد تو خونتون زیر کولر خوابیده باشی و پتو رو سر کش کرده باشی ولی همونجوری که داری رویاهای قشنگ میبافی بشنفی که داره صدات میکنه تا بری مسئله رو حل کنی اونم وقتی خودت بزرگ ترین مسئله ای!
+ اگه برام اتو نکنی دیگه...
- دیگه؟!
+ دیگه...
- دیگه؟!
+ دیگه... دیگه تو لیوانت آب نمیریزم!
- یعنی خودتم فهمیدی تنها کاری که برای من انجام میدی همینه؟! :))