ده سالگی

یهو یاد اینجا افتادم:))))

۱۰ سالگیه وبلاگم مبارک✨️🌿

یکی یه تلنگری بزنه و بهم بگه دارم با این زندگی لعنتیم چیکار میکنم...

به تمام شانزده تا نوزده سالگی از دست رفتم فکر میکنم و پیشاپیش از بیست ساله شدن میترسم...

من همونیم که کلی برنامه داشتم!

تیر ماهم از کف برفت :)

کی تموم میشه...

فکر کنم الان از نظر جسمی و روحی در ضعیف ترین نقطه ی تمام ۱۸ سالی که زندگی کردم به سر میبرم

تلاش نافرجام برای بزرگ شدن!

ببین ماتیلدا، منم مثل تو دیگه بزرگ نمیشم، از الان به بعد فقط سنم زیاد میشه...

....

روزای غمگینِ من...

پدرخوانده دنیای انیمیشن

“به دنیا آمدن یعنی اجبار به انتخاب یک دوران، یک مکان، یک زندگی. وجود داشتن در اینجا و این زمان به معنای از دست دادن امکان بی‌شماری از هویت‌های بالقوه است… با این حال وقتی به دنیا می‌آیید بازگشتی در کار نیست؛ و فکر می‌کنم که این دقیقاً دلیل این است که چرا جهان فانتزیِ فیلم‌های کارتونی به این شدت امیدها و اشتیاق‌های ما را به نمایش می‌گذارند. آن‌ها جهانی از امکانات ازدست‌رفته ما را به تصویر می‌کشند “.

ـ هایائو میازاکی ـ

+یکی از ترس هام روزیه که هایائو میازاکی دیگه انیمه نسازه.